به بهانه درگذشت حسن حبیبی: مرد محترم

سایت خبرهای جدید ایران

جديدترين خبرهای ورزشی، اقتصادی، پزشکی و حوادث از اقصی نقاط ایران و جهان

عصر ایران؛ سعید شمس - «حسن حبیبی» نامی است که در شش دولت جمهوری اسلامی ایران با عناوین مختلف و البته مهم حضور داشت، در سال ۸۰ و در شرایطی که سید محمد خاتمی خود را آماده معرفی کابینه دوم می‌کرد، اعلام کناره گیری کرد تا سال‌های آخر حیات را به دور از هیاهوی سیاست سپری کند. وی همچنین رئیس بنیاد ایران‌شناسی و از جمله حقوق‌دانانی بود که پس از انقلاب ایران، پیش‌نویس متن قانون اساسی را با استفاده از قوانین اساسی سایر کشور‌ها تهیه کرد. او تا پایان عمر عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجمع تشخیص مصلحت نظام بود.

حبیبی؛ مرد دولت

حسن حبیبی در شش دوره از دولت های جمهوری اسلامی ایران به عنوان وزیر و معاون اول رییس جمهوری فعال بود. وی در دولت موقت وزارت ارشاد را عهده دار بود و بعد از اینکه در دولت های بنی صدر و شهید رجایی حضور نداشت، توسط میر حسین موسوی با عنوان وزیر علوم و آموزش عالی به دولت او راه یافت و در دولت چهارم هم وزارت دادگستری را عهده دار شد.

با انتخاب آیت الله هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس جمهور، حسن حبیبی که در سه دوره حضور در قوه مجریه کارنامه مثبتی را از خود به جای گذاشته بود، به عنوان معاون اول انتخاب شد و در دولت بعدی هم هاشمی رفسنحانی هم همچنین.

عملکرد حسن حبیبی در جایگاه معاونت اولی به قدری موجه و تاثیرگذار بود که با وجود ورود سلیقه‌ای متفاوت به دولت هفتم، سید محمد خاتمی قرار را بر حفظ معاون اول رفسنجانی گذاشت تا حبیبی در دولت اصلاحات هم بعد از رییس قوه مجریه، به عنوان نفر دوم فعالیت کند.

پذیرایی از نقد و سؤال

حسن حبیبی شخصیتی بود که از نقد کردن و نقد شدن هراسی نداشت و همواره همگان را به پذیرش نقد توصیه می‌کرد.

وی در یکی از آخرین سخنرانی‌هایش اینچنین گفته بود : «بنده در دولت‌های آقایان موسوی، هاشمی و خاتمی بوده‌ام و این دولت‌ها توانستند با ارقام پایین و ۹ میلیارد دلار کشور را مدیریت کنند. در آن دوره‌ها هم اشتباهاتی وجود داشت ولی در حدی نبود که به چشم بیاید» وی اعتقاد داشت که گریزان بودن مسؤلان دولتی از نقد و تحت پرسش قرار گرفتن پدیده‌ای است که در نقش آفت به دولت‌ها و در نتیجه کشور ضررهای زیادی را تحمیل می‌کند.

تهذیب نفس

او یکبار در سال ۸۷ در بیمارستان بستری شد و پس از مرخص شدن به جمع کارمندان روزنامه اطلاعات رفت و به آن‌ها گفت: همه متفق‌القول بودند که من رفته بودم. گذر از زندگی به مرگ را که گاهی آن را به گذر از یک تونل تشبیه می‌کنند، دقیقاً تجربه کردم. نه یک بار یا یک ثانیه، بلکه چندین‌بار این فضا را دیدم و از این تونل گذشتم.

شاعر متعهد به شهدا

شعری که سال ۶۰ به مناسبت شهادت شهید رجایی و بهشتی سروده بود:

مرحبا ‌ای همدلانِ نیک‌بخت
عزمِ حق کردید و بَربَستید رخت
آفرین بر راه و رسمِ پاکتان
سیرِ عرفانی سوی افلاکتان
سال‌ها در عشقِ دین خوش سوختید
علم و ایمان را بهم بَردوختید
اُمّت از تقوایتان ره ‌توشه ساخت
کفر ازرق جامعه، یکسَر رنگ باخت
ای عزیزان راهِ ما راهِ شماست
چون رهِ هموارتان، راهِ خداست
با امام ِ اُمّتِ حق‌جوی خویش
عهد می‌بندیم محکمتر ز پیش
چون رجایی، باهنر، بی‌گفت‌وگو
جان و سَر، بازیم اندر راهِ «او»

مرد علم

زندگی حسن حبیبی می‌‌تواند در این روز‌ها سرمشقی برای افرادی باشد که در سنین کمتر از او احساس خمودگی و پیری می‌کنند. حسن حبیبی که در سال ۸۹ برای حضور در مراسم رونمایی دو کتاب جدید خود آمده بود، بسیار کوتاه گفت: آمده‌ام تا در سنین پیری جشن تولد آثارم را ببینم.

کاراکتر ثابت گل آقا

برخلاف برخی که پسندیده بودن را تنها در عبوس بودن و صاف راه رفتن می‌بینند، حسن حبیبی روش دیگری را برای خود انتخاب کرد. میزان تحمل و خویشتنداری او به حدی بود که بار‌ها در نشریه گل آقا از نام و تصویر او استفاده شد و او هیچ‌گاه نقد و شکایتی نکرد و همواره از حامیان آن بود.

۱۲ بهمن؛ پایان

۱۲ بهمن آغاز دهه فجر پایانی بود بر ۷۶ سال زندگی پر فراز و نشیب شخصیتی که احترام مخالف و موافق را بر می‌انگیخت ، مردی که واقعاً محترم بود: حسن حبیبی.